Parte ng buhay ang pagiging malungkot, pero gagawin mo dapat ang lahat ng makakaya mo para maiwasan ito. Napakasandali lang ng oras para lumigaya, tapos isisingit mo pa ang kalungkutan na nararamdaman mo. Saan ka na lang pupulutin niyan? Sino pa ang aasahan mong tutulong sayo? Yung taong piniling saktan ka at pabayaan?
Mas kilala mo ang sarili mo. Hindi naman niya nakikita na malungkot ka ngayon e, hindi bat para kang lugi sa ginagawa mo? Habang ikaw na malungkot , siya naman tong hindi ka napapansin at nagsasaya.